Vorig jaar is mij aangeraden om bij mijn hond cranio sacraal toe te laten passen.
Joy is een herder van inmiddels 13 jaar oud.
Al een aantal jaren werd ze wat stijver en sprong ze ook niet meer op.
We riepen haar dan en vroegen of ze omhoog wilde springen. Als ze dit niet deed trokken we haar soms omhoog om te knuffelen. Ze piepte dan van pijn, dus deden we dat niet meer.
Totdat ze behandeld werd.
Ik denk vorig jaar 3x. In het begin kon ze zich maar korte tijd geven. Begon dan te rollen en gek te doen, zodat de behandeling Nadja veel moeite en tijd kostte.
De 2e x kon ze de behandeling al langer hebben. Bleef langer liggen op haar plaats en liep niet zo snel meer weg.
Naarmate de tijd vorderde zagen wij vooruitgang. Ze werd vrolijker en kwam zelfs weer omhoog springen en soms helemaal op schoot. En dit zonder één piep.
De laatste behandeling vorig jaar bleef ze heerlijk liggen, wilde heel graag onder de handen van Nadja geholpen worden. Ze ervaarde dit als heerlijk, kon goed ontspannen.
Afgelopen jaar is ze gegrepen door een Doberman. Die wilde niet vechten, maar killen!
Ze had flinke grote wonden opgelopen die onder narcose allemaal gehecht moesten worden.
In diezelfde week hebben we gevraagd of Joy weer cranio kon krijgen. Dit versneld het herstel en we hebben geen last gehad van ontstekingen en de wonden zijn zeer snel genezen.
Wij zijn heel blij met Nadja, dat ze bij Joy de cranio heeft toegepast.
Hopen dat we zonodig altijd een beroep op haar mogen doen.
Met hartelijke groet, Sylvia Ruiter
